تصمیم در مورد آموزش کودکان و نوجوانان پناهنده

قطعنامه شورای مشاوره دولتی مشارکت مورخ 15.04.2024

شورای مشاوره دولتی برای مشارکت تصمیم گرفته است:

حق داشتن فرصت های آموزشی برابر قابل مذاکره نیست!

- برای حق آموزش. برای حق داشتن مدرسه برای همه همه جا -

اداره آموزش و پرورش، جوانان و خانواده سنا و همچنین اعضای سنای برلین دعوت می شوند

1. جلوگیری از دریافت آموزش ویژه کودکان و نوجوانان پناهنده در محل اقامت LAF،

2. اطمینان حاصل شود که در عوض همه کودکان و جوانان برلین به فرصت های آموزشی برابر دسترسی داشته باشند و در کلاس های استقبال در مدارس اصلی یا در کلاسهای معمولی تدریس شوند.

این شامل تمام کودکان و نوجوانانی است که در برلین زندگی می کنند.

توجیه

مشارکت با حق برابر آموزش برای کودکان پناهنده و حق فرصت های آموزشی برابر برای همه بر اساس حقوق بشر جهانی آغاز می شود. این حق قابل مذاکره نیست و باید توسط دولت سنا به عنوان یک دارایی عالی و اصل سیاسی با آن برخورد کند. بنابراین در سطح برلین، این حق در مفهوم کلی مشارکت و ادغام پناهندگان و در قانون آموزش نیز گنجانده شده است. فراتر از سطح برلین، در مواد 28 و 29 کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل (UNCRC) نیز گنجانده شده است که قانون قابل اجرا در آلمان است. سازمان ملل متحد همچنین منع تبعیض را در ماده 2 بیان کرده و در ماده 22 تأکید می کند که کشور عضو باید کودک پناهنده را قادر سازد تا از حقوق خود استفاده کند.

به همین دلیل، شورای مشاوره دولتی مشارکت اقدامات و برنامه های فعلی سیاست آموزشی و برنامه های اداره آموزش و پرورش، جوانان و خانواده سنا برای کودکان و نوجوانان پناهنده را بسیار انتقادی می کند و برنامه های آنها برای آموزش ویژه سراسری در امکانات پذیرش اولیه موقت مانند تگل بدون ساختار روز دوستانه و مهمتر از همه در امکانات پذیرش منظم و/یا اقامت پناهندگان را قاطعانه رد می کند! به کودکان فقط می توان در یک مدرسه آموزش داد و این مدرسه استاندارد برای همه است!

«در سالهای اخیر، ما توانستیم مشاهده کنیم که چگونه کودکان و نوجوانان پناهنده به طور جداگانه در کلاس های استقبال آموزش داده می شوند. دسترسی فرعی به زندگی منظم مدرسه به این معنی بود که کودکان و جوانان پناهنده در ورود مشکل داشتند. از همه ترسناک تر است که مردم به جای بهبود دسترسی به سیستم مدارس، به فکر حذف کامل آنها هستند. این تبعیض آمیز و غیرقابل قبول است. کودکان و جوانان پناهنده حق دارند در زندگی منظم مدرسه، در جامعه ما شرکت کنند و مهمتر از همه، رفتار غیر تبعیض آمیز داشته باشند. مانال سوده، عضو شورای مشاوره دولتی مشارکت از کارگروه آموزش و پرورش می گوید، علاوه بر این، موفقیت آموزشی کودکان در معرض خطر است و خطر تأثیر نابرابری فرصت های مادام العمر وجود دارد.

مشکل آموزش ناکافی را نمی توان با تفکیک بیشتر در بخش آموزش برای کودکان و نوجوانان و گسترش انزوای پناهندگان حل کرد. شنیدن اینکه کیفیت تدریس ضعیف با آموزش اضافی کودکان پناهنده همراه است غیرقابل تحمل است. آلینا لانگ، همچنین از کارگروه آموزش، می افزاید که مشکلات ساختاری و پرسنلی مدارس در نهایت باید جدی گرفته شود و به منظور محافظت از کودکان در برابر چنین تبعیضی مورد توجه قرار گیرد.

مدارس ویژه بیانگر تفکیک نهادی، انزوا و جدایی از جامعه هستند. از تحقیقات علمی می دانیم که خطر تداوم تفکیک با چنین «ساختارهای موازی» نهادی است و خطر تداوم «آموزش ویژه» کم واجد شرایط بیشتر از آمادگی آموزشی موثر است.

اداره آموزش و پرورش باید به ادعای قانونی همه (!) اولویت دهد به طور استراتژیک کودکان در برلین را برای دسترسی به فرصت های آموزشی برابر در کلاس های منظم دنبال کنید و اقداماتی را برای مقابله با آموزش ناکافی ایجاد کنید. آموزش ویژه پناهندگان را از کودکان غیر پناهنده جدا می کند. ما در حال حاضر فرصت ها را برای توسعه یک جامعه مشارکتی از دست می دهیم!

حتی در دهه ۱۹۶۰، مدل «آموزش ویژه» در اصطلاح «طبقات خارجی» برای فرزندان به اصطلاح «کارگران مهمان» در جمهوری فدرال قدیمی آلمان مورد استفاده قرار گرفت. ما امروز می دانیم که عواقب آن کشنده بود: پیشنهادات آموزشی به طور سیستماتیک کم صلاحیت، ساختارهای موازی تثبیت شده و یک سیستم آموزشی تبعیض آمیز که منجر به آن شد که یک نسل کامل به طور سیستماتیک قادر به ارائه همان حق مشارکت در آموزش نیستند. ما امروز نمی توانیم تجربه مشابهی را به خطر بیاندازیم و اداره آموزش و پرورش باید مثال خوبی برای ارائه یک راه حل سیاسی در اینجا باشد.

فقدان مکان برای یک مدرسه اصلی بخشی از یک بحران چندگانه است که سنا و به ویژه اداره آموزش و پرورش نیاز فوری به ارائه پاسخ دارند. مشکل عدم دسترسی کودکان پناهنده در مدارس اصلی همراه با عدم دسترسی به آپارتمان ها یا محل اقامت مشترک است. با این حال، آموزش اجباری در مورد کودکان پناهنده نیز اعمال می شود. با این حال، حدود 2000 کودک در سن مدرسه هنوز منتظر یک مکان در مدرسه هستند. بیشتر این کودکان در شهر تگل زندگی می‌کنند. از سوی دیگر برنامه های SFbJF برای برنامه ریزی 5 مدرسه در محل اقامت کانتینری جدید که قرار است ساخته شود نشان می دهد که نباید با تبعیض علیه کودکان پناهنده مبارزه کرد، بلکه باید تغییر پارادایم سیاسی را بر پشت آنها دنبال کند. آموزش ویژه دیگر فقط در تگل به عنوان یک مکان استثنایی مورد بحث قرار نمی گیرد، بلکه در واقع برای AE و GU معمولی نیز مورد بحث قرار می گیرد! به آن، ما به وضوح می گوییم: «متوقف شوید! ما به مدارس عمومی فراگیر برای همه نیاز داریم!

این مشکل در بعد سیاسی آن درک نمی شود و در عوض SFbJF اکنون در حال برنامه ریزی برای تغییر پارادایم سیاسی از این وضعیت اضطراری است

SFbJF همچنین در حال برنامه ریزی برای 5 مدرسه در محل اقامت کانتینری جدید است که قرار است ساخته شود. ما حتی در این مرحله اشاره ای نمی کنیم، ما بیش از حد روی تگل متمرکز هستیم. اما این برنامه ها فقط تغییر پارادایم سیاسی را نشان می دهد. این دیگر فقط در مورد وضعیت اضطراری در تگل به عنوان یک مکان استثنایی نیست، بلکه برای AE و GU معمولی نیز مربوط می شود!

مرکز ورود تگل به طور خاص به عنوان یک راه حل موقت برای سازماندهی اقامت کوتاه مدت طراحی شده است. واقعیت وحشتناک امروز به ما نشان می دهد که مردم باید تا یک سال و بیشتر در چادرهای غیرانسانی در آنجا زندگی کنند. این به ویژه کودکان و نوجوانان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. فقدان حریم خصوصی، عدم دسترسی به خدمات اجتماعی- پزشکی کافی برای قربانیان تروما، تجارب خشونت، بهداشت ضعیف و انزوای مطلق از جامعه شهری و عادی بودن، ننگ زدن واقعی و زیسته را تشدید می کند. عرضه نامناسب مسکن منجر به اقامت طولانی مدت غیر انسانی در تگل و وضعیت بسیار خطرناکتر می شود، یعنی تحکیم تدریجی و ضمن تگل و تبدیل مرکز ورود موقت به یک «مجموعه انبار». برلین باید مکان های خواب را برای پناهندگان سازماندهی کند و همچنین از اتاق های ترانزیت استفاده کند، اما در عین حال، اقامتگاه های مسکن منظم باید به طور مداوم طراحی شود. ائتلاف نباید این هدف را از دست بدهد. متأسفانه اقدامات آموزش ویژه اداره آموزش و پرورش خلاف آن را نشان می دهد.

ما از اداره آموزش و پرورش و سنای برلین می خواهیم که به کودکان پناهنده حق فرصت های آموزشی برابر اعطا کنند و فوری درباره اقدامات متقابل اداری که فرصت های تحصیلی برابر را برای همه کودکان بدون توجه به منشا و وضعیت اقامت ارائه می دهد، بحث کنند. به طور خاص، راه حل های پایدار مورد نیاز است، زیرا یک سیاست آموزش فراگیر اساس یک جامعه مشارکتی پایدار است.

ما به اقدامات جامع نیاز داریم تا جوانان بتوانند دوباره در مدارس اصلی آموزش داده شوند و نه در کانتینر در محوطه محل اقامت!

نیاز فوری به استخدام معلمان برای مقابله با کمبود معلمان وجود دارد. این امر مستلزم پیشنهادات صلاحیت و شناخت سریع و ساده شده مدارک تحصیلی از معلمان خارج از کشور، صرف نظر از کشور مبدا آنها است!

ضروری است روشن شود که چگونه انتقال اداری و آموزشی به کلاس استاندارد باید انجام شود!

طیف ترکیبی از کلاس های آماده سازی و کلاس های استاندارد باید برنامه ریزی شود!

شورای مشاوره دولتی طرفدار ارائه حمایت بیشتر از مدارس و متخصصان آموزشی و دستیاران است!

آموزش زبان مادری و دوره های آلمانی موازی واجد شرایط برای دانش آموزان باید امکان پذیر باشد!

«میزهای گرد» بین مناطق باید ادارات و رهبران مدارس را که از آموزش شیفت حمایت مثبت کرده اند، هماهنگ کنند. درس های بعد از ظهر یک راه حل کوتاه مدت است!

حق داشتن فرصت های آموزشی برابر قابل مذاکره نیست و باید تمرکز ائتلاف باشد!