Decyzja w sprawie edukacji dzieci i młodzieży uchodźców

Uchwała Państwowej Rady Doradczej ds. Uczestnictwa z dnia 15.04.2024

Państwowa Rada Doradcza ds. Uczestnictwa postanowiła:

Prawo do równych szans edukacyjnych nie podlega negocjacjom!

- Za prawo do edukacji. Prawo do szkoły dla wszystkich. Wszędzie. -

Zaproszeni są Senacki Departament Edukacji, Młodzieży i Rodziny oraz członkowie Senatu Berlińskiego

1. uniemożliwianie dzieciom i młodzieży uchodźców otrzymywania specjalnego wykształcenia w miejscu zakwaterowania LAF,

2. zapewnić, aby wszystkie dzieci i młodzież w Berlinie miały dostęp do równych możliwości edukacyjnych i były prowadzone na zajęciach powitalnych w szkołach powszechnych lub na klasach zwykłych.

Obejmuje wszystkie dzieci i młodzież mieszkające w Berlinie.

Uzasadnienie

Uczestnictwo zaczyna się od równego prawa do edukacji dzieci uchodźców i prawa do równych szans edukacyjnych dla wszystkich w oparciu o globalne prawa człowieka. Prawo to nie podlega negocjacjom i musi być traktowane przez administrację Senatu jako najwyższy atut i zasada polityczna. Na szczeblu berlińskim prawo to jest zatem również zawarte w ogólnej koncepcji uczestnictwa i integracji uchodźców oraz w ustawie o edukacji. Poza poziomem berlińskim jest on również zawarty w art. 28 i 29 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka (UNCRC), która jest prawem właściwym w Niemczech. Konwencja ONZ ustanawia również zakaz dyskryminacji w art. 2 i podkreśla w art. 22, że państwo-strona musi umożliwić dziecku uchodźcy korzystanie z jego praw.

Z tego powodu Państwowa Rada Doradcza ds. Uczestnictwa bardzo krytycznie monitoruje obecne środki polityki edukacyjnej i plany Senackiego Departamentu Edukacji, Młodzieży i Rodziny dla dzieci uchodźców i kategorycznie odrzuca ich plany ogólnokrajowej edukacji specjalnej w tymczasowych placówkach wstępnych przyjęć, takich jak w Tegel bez struktury dnia przyjaznego dzieciom, a przede wszystkim we wszystkich regularnych obiektach przyjmowania i/lub zakwaterowania dla uchodźców! Dzieci mogą być nauczane tylko w jednej szkole, a to jest standardowa szkoła dla wszystkich!

„W ostatnich latach mogliśmy obserwować, jak dzieci uchodźców i młodzież uczyli się oddzielnie na zajęciach powitalnych. Podwładny dostęp do regularnego życia szkolnego oznaczał, że dzieci uchodźców i młodzież miały problemy z przybyciem. Tym bardziej przerażające jest to, że zamiast lepszego dostępu do systemu szkolnego ludzie myślą o całkowitym ich wykluczeniu. Jest to dyskryminujące i niedopuszczalne. Dzieci uchodźcy i młodzież mają prawo uczestniczyć w normalnym życiu szkolnym, w naszym społeczeństwie, a przede wszystkim do niedyskryminacyjnego traktowania. Ponadto zagrożony jest sukces edukacyjny dzieci i istnieje ryzyko, że zostaną dotknięte przez całe życie nierównościami szans” - mówi Manal Sode, członek Państwowej Rady Doradczej ds. Uczestnictwa z Grupy Roboczej ds. Edukacji.

Problemu niewystarczającej edukacji nie można rozwiązać poprzez dalszą segregację w sektorze edukacji dzieci i młodzieży oraz rozszerzenie izolacji uchodźców. Nie do zniesienia słyszeć, że gorsza jakość nauczania wiąże się z dodatkową edukacją dzieci uchodźców. Problemy strukturalne i kadrowe szkół należy wreszcie potraktować poważnie i zająć się nimi, aby chronić dzieci przed taką dyskryminacją” - dodaje Alina Lange, również z Grupy Roboczej ds. Edukacji.

Szkoły specjalne są wyrazem segregacji instytucjonalnej, izolacji i oddzielenia od społeczeństwa. Z badań naukowych wiemy, że ryzyko ciągłej segregacji z takimi „równoległymi strukturami” jest instytucjonalne i że ryzyko utrwalenia słabo wykwalifikowanej „edukacji specjalnej” jest większe niż skuteczne przygotowanie edukacyjne.

Administracja edukacji musi nadać pierwszeństwo roszczeniom prawnym wszystkich (!) Strategicznie ścigaj dzieci w Berlinie o dostęp do równych możliwości edukacyjnych na regularnych zajęciach i opracuj środki przeciwdziałające nieodpowiedniej edukacji. Edukacja specjalna oddziela uchodźców od dzieci niebędących uchodźcami. Obecnie tracimy możliwości rozwoju społeczeństwa partycypacyjnego!

Już w latach sześćdziesiątych model „edukacji specjalnej” w tzw. „klasach zagranicznych” był stosowany dla dzieci tzw. „pracowników gościnnych” w dawnej Republice Federalnej Niemiec. Wiemy dzisiaj, że konsekwencje były śmiertelne: systematycznie niedostatecznie kwalifikowane oferty edukacyjne, skonsolidowane równoległe struktury i dyskryminujący system edukacji, który doprowadził do tego, że całe pokolenie nie było w stanie zaoferować tego samego prawa do uczestnictwa w edukacji. Nie możemy dziś ryzykować podobnego doświadczenia, a administracja edukacji musi dać dobry przykład, aby zaoferować tutaj rozwiązanie polityczne.

Brak miejsc dla głównego nurtu szkoły jest częścią wielokrotnego kryzysu, na który Senat, a w szczególności administracja edukacyjna, muszą pilnie udzielić odpowiedzi. Problemem jest brak dostępu dzieci uchodźców do szkół głównego nurtu w połączeniu z brakiem dostępu do mieszkań lub wspólnego zakwaterowania. Jednak obowiązkowa edukacja dotyczy również dzieci uchodźców. Jednak około 2000 dzieci w wieku szkolnym wciąż czeka na miejsce w szkole. Większość z tych dzieci mieszka w Tegel. Plany SFBJF, aby zaplanować również 5 szkół w nowych kontenerach, które mają zostać zbudowane, pokazują z drugiej strony, że dyskryminacja dzieci uchodźców nie powinna być zwalczana, ale że na ich plecach powinna nastąpić zmiana paradygmatu politycznego. Edukacja specjalna nie jest już tylko przedmiotem dyskusji w Tegel jako wyjątkowej lokalizacji, ale także dla zwykłych AE i GU! Do tego wyraźnie mówimy „Przestań! „Potrzebujemy inkluzywnych szkół mainstreamowych dla wszystkich!

Problem ten nie jest rozumiany w wymiarze politycznym i zamiast tego SFBJF planuje teraz zmianę paradygmatu politycznego z tej sytuacji nadzwyczajnej

SFBJF planuje również wybudowę 5 szkół w nowym kontenerowym pomieszczeniu. Na tym etapie nawet nie sugerujemy, jesteśmy zbyt skoncentrowani na Tegelu. Ale te plany pokazują tylko zmianę paradygmatu politycznego. Nie chodzi już tylko o sytuację awaryjną w Tegel jako wyjątkowe miejsce, ale także o zwykłe AE i GU!

Centrum przyjazdu Tegel zostało specjalnie zaprojektowane jako tymczasowe rozwiązanie do organizacji krótkoterminowych noclegów. Przerażająca rzeczywistość pokazuje nam dzisiaj, że ludzie muszą tam mieszkać w nieludzkich namiotach nawet przez rok i dłużej. Szczególnie mocno dotyka to dzieci i młodzieży. Brak prywatności, brak dostępu do odpowiednich usług społeczno-medycznych dla ofiar traumy, doświadczenia przemocy, zła higiena i absolutna izolacja od społeczeństwa miejskiego i normalności pogłębiają rzeczywistą i przeżytą stygmatyzację. Niewystarczająca podaż mieszkań prowadzi do nieludzkich długich pobytów w Tegel i do znacznie bardziej niebezpiecznej sytuacji, a mianowicie stopniowej i milczącej konsolidacji Tegel oraz przekształcenia ośrodka tymczasowego przyjazdu w „kompleks magazynowy”. Berlin musi organizować miejsca do spania dla uchodźców i korzystać z pomieszczeń tranzytowych, ale jednocześnie należy konsekwentnie projektować regularne zakwaterowanie w zakresie polityki mieszkaniowej. Koalicja nie może tracić z oczu tego celu. Niestety specjalne środki edukacyjne ze strony administracji edukacyjnej sygnalizują inaczej.

Wzywamy administrację edukacyjną i senat berliński do przyznania dzieciom uchodźcom prawa do równych możliwości edukacyjnych oraz do pilnego omówienia środków międzyadministracyjnych, które zapewniają równe możliwości edukacyjne wszystkim dzieciom, niezależnie od pochodzenia i statusu zamieszkania. W szczególności potrzebne są zrównoważone rozwiązania, ponieważ polityka edukacji sprzyjającej włączeniu społecznemu jest podstawą zrównoważonego społeczeństwa partycypacyjnego.

Potrzebujemy kompleksowych środków, aby młodzi ludzie mogli ponownie uczyć się w szkołach głównego nurtu, a nie w kontenerach na terenie zakwaterowania!

Istnieje pilna potrzeba rekrutacji nauczycieli, aby przeciwdziałać brakowi nauczycieli. Wymaga to zarówno ofert kwalifikacji, jak i przyspieszonego i uproszczonego uznawania kwalifikacji edukacyjnych od nauczycieli z zagranicy, niezależnie od kraju pochodzenia!

Pilnie należy wyjaśnić, w jaki sposób powinno nastąpić administracyjne i edukacyjne przejście do klasy standardowej!

Należy zaplanować połączony zakres zajęć przygotowawczych i klas standardowych!

Państwowa Rada Doradcza opowiada się za zapewnieniem większego wsparcia szkołom oraz specjalistom i asystentom edukacyjnym!

Nauczanie języka ojczystego i wykwalifikowane równoległe kursy niemieckiego dla studentów muszą być możliwe!

Międzyokręgowe „okrągłe stoły” muszą koordynować administracje i liderów szkół, którzy pozytywnie poparli edukację zmianową. Lekcje popołudniowe to rozwiązanie krótkoterminowe!

Prawo do równych szans edukacyjnych nie podlega negocjacjom i musi być przedmiotem koalicji!